Nynorskordboka
grin 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein grin | grinen | grinar | grinane |
Opphav
av grineTyding og bruk
- grinete person
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein grin | grinen | grinar | grinane |