Nynorskordboka
gørre
gørra
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å gørraå gørre | gørrar | gørra | har gørra | gørr!gørra!gørre! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| gørra + substantiv | gørra + substantiv | den/det gørra + substantiv | gørra + substantiv | gørrande |
Opphav
av gørr (1Tyding og bruk
- ha or seg gørr (1, 2)
Døme
- fisken gørrar når ein skjer feil når ein gjer han opp
- ete (2, 1) mykje