Nynorskordboka
godskrive
godskriva
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å godskrivaå godskrive | godskriv | godskreiv | har godskrive | godskriv! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| godskriven + substantiv | godskrive + substantiv | den/det godskrivne + substantiv | godskrivne + substantiv | godskrivande |
Opphav
frå tyskTyding og bruk
- føre opp som kredit for nokon eller noko;
Døme
- godskrive kontoen;
- godskrive kontohavaren for 1000 kr
- rekne som ein føremon for nokon
Døme
- lang praksis må godskrivast søkjaren
- la nokon ha æra eller fortenesta for noko;
Døme
- godskrive nokon for sigeren;
- han skal godskrivast for stor innsats