Nynorskordboka
glum 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein glum | glumen | glumar | glumane |
Opphav
norrønt Glúmr, mannsnamn; samanheng med glugg (1Tyding og bruk
- glumsk person
- mørk dal;mørkt juv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein glum | glumen | glumar | glumane |