Nynorskordboka
glitter
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit glitter | glitteret | glitter | glittera |
Tyding og bruk
- det å glitre (1)
Døme
- glitteret frå sjøen
- små korn eller flak som glitrar;tynne, blanke metalltrådar brukte til pynt
Døme
- ha glitter på juletreet;
- pynte kortet med glitter og måling
- verdilaus stas
Døme
- dette er berre glitter