Nynorskordboka
glis 2
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit glis | gliset | glis | glisa |
Tyding og bruk
- det å glise (2, 1);brei flir
Døme
- ‘ja’, svara ho med eit glis
- dyr og fin bil;jamfør dollarglis
Døme
- køyre rundt i gliset
Faste uttrykk
- tørke gliset avfå nokon alvorleg