Artikkelside

Nynorskordboka

gjekk

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein gjekk	gjekken	gjekkar	gjekkane

Opphav

norrønt gikkr, frå lågtysk; truleg samanheng med geie og gigle

Tyding og bruk

narr, tosk
skjemtegauk;
ertekrok
spas, erting
Døme
- gjere gjekk av el. med noko(n)
avtrekkjar på gevær