Artikkelside

Nynorskordboka

arrest

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein arrest	arresten	arrestar	arrestane

Uttale

arˊest

Opphav

gjennom lågtysk, frå gammalfransk; sjå arrestere

Tyding og bruk

i jus: mellombels fengsling av ein person eller beslaglegging, konfiskering av gods
Døme
- ta arrest i uteståande fordringar;
- arrest i eller på gods
i militærstell: vaktarrest, kakebu
rom til å ha arrestantar i
Døme
- sitje i arresten