Nynorskordboka
gentleman, gentlemann
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein gentleman | – | gentlemen | – |
| ein gentlemann | gentlemannen | gentlemenn | gentlemennene |
Uttale
dsjenˊtlmænOpphav
frå engelskTyding og bruk
høvisk, danna, omsynsfull mann;
Døme
- vere gentleman til fingerspissane;
- han ter seg som ein retteleg gentleman