Nynorskordboka
generasjonsskifte
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit generasjonsskifte | generasjonsskiftet | generasjonsskifte | generasjonsskifta |
Tyding og bruk
- det at ein ny generasjon av folk tek over
Døme
- det har vore eit generasjonsskifte i partileiinga
- hos lågareståande dyr eller plante: det at ulike økslingsmåtar avløyser kvarandre;