Nynorskordboka
gamlegubbe, gamalgubbe, gammalgubbe
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein gamalgubbe | gamalgubben | gamalgubbar | gamalgubbane |
| ein gamlegubbe | gamlegubben | gamlegubbar | gamlegubbane |
| ein gammalgubbe | gammalgubben | gammalgubbar | gammalgubbane |
Tyding og bruk
særleg i bunden form eintal: gammalkar
Døme
- gamlegubben på Haug