Nynorskordboka
gamlebeste 2, gamalbeste, gammalbeste
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein gamalbeste | gamalbesten | gamalbestar | gamalbestane |
| ein gamlebeste | gamlebesten | gamlebestar | gamlebestane |
| ein gammalbeste | gammalbesten | gammalbestar | gammalbestane |
Tyding og bruk
Døme
- gamlebesten min;
- han gamlebeste