Nynorskordboka
galning
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein galning | galningen | galningar | galningane |
Tyding og bruk
- person som er mentalt forstyrra, vettlaus eller frå seg
Døme
- dei løp rundt som galningar ute på plenen;
- enkelte galningar trur visst framleis at jorda er flat
- ustyrleg, laussleppt person;
Døme
- du er same galningen