Nynorskordboka
arena
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein arena | arenaen | arenaar | arenaane |
| arenaer | arenaene | ||
Uttale
areˊnaOpphav
frå latin ‘sand’ (som kampplassen var dekt med)Tyding og bruk
- kampplass i romersk amfiteater (1) eller stadion for tyrefekting
- i overført tyding: stad der noko skjer
Døme
- dukke opp på den politiske arenaen