Nynorskordboka
fønikar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein fønikar | fønikaren | fønikarar | fønikarane |
Uttale
føniˊkarTyding og bruk
om eldre forhold: person frå det antikke (2 området Fønikia i dagens Libanon og Syria