Nynorskordboka
fundamentalisme
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein fundamentalisme | fundamentalismen | fundamentalismar | fundamentalismane |
Tyding og bruk
- religiøs ideologi som byggjer på strengt bokstavleg tolking av heilage skrifter og krev at religionen skal danne grunnlaget for politiske og sosiale institusjonar i samfunnet
Døme
- kristen fundamentalisme;
- islamsk fundamentalisme;
- jødisk fundamentalisme
- usvikeleg, kompromisslaus tru eller haldning
Døme
- han klaga amerikanarane for å drive med imperialistisk fundamentalisme