Nynorskordboka
fullende
fullenda
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å fullendaå fullende | fullendar | fullenda | har fullenda | fullend!fullenda!fullende! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| fullenda + substantiv | fullenda + substantiv | den/det fullenda + substantiv | fullenda + substantiv | fullendande |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- fullende planen, reisa
- i perfektum partisipp: fullkomen, framifrå (2, heilstøypt
- eit fullenda kunstverk