Nynorskordboka
friskmelde
friskmelda
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å friskmeldaå friskmelde | friskmelder | friskmelde | har friskmeldt | friskmeld! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| friskmeld + substantiv | friskmeldt + substantiv | den/det friskmelde + substantiv | friskmelde + substantiv | friskmeldande |
Tyding og bruk
- melde nokon som frisk (og arbeidsfør) att
Døme
- legen friskmelde pasienten;
- bli friskmeld etter lang tids sjukdom
- i overført tyding: slå fast at noko er godt og normalt att etter at det har vore i ein dårleg tilstand
Døme
- elva er friskmeld;
- det vil ta tid før arbeidsmarknaden er friskmeld