Nynorskordboka
fremjing, fremming
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei fremjing | fremjinga | fremjingar | fremjingane |
| ei fremming | fremminga | fremmingar | fremmingane |
Tyding og bruk
det å fremje
Døme
- fond til fremjing av norsk kunst;
- fremjing av reguleringsplanar