Nynorskordboka
arbeidar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein arbeidar | arbeidaren | arbeidarar | arbeidarane |
Opphav
av arbeideTyding og bruk
Døme
- ufaglærte arbeidarar;
- sjå på seg sjølv som ein vanleg arbeidar
- som etterledd i ord som
- bygningsarbeidar
- industriarbeidar
- kulturarbeidar
- sosialarbeidar
- i insektsamfunn: individ som ikkje forplantar seg, men har andre funksjonar;til skilnad frå drone (1) og dronning (3)