Nynorskordboka
fraktur
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein fraktur | frakturen | frakturar | frakturane |
Opphav
frå latin; samanheng med fragmentTyding og bruk
- skrifttype med spisse, kantete former utvikla frå gotisk skrift
- brot på knokkel;