Nynorskordboka
førerang, forrang
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein førerang | førerangen | førerangar | førerangane |
| ein forrang | forrangen | forrangar | forrangane |
Tyding og bruk
rang framom andre;
Døme
- ha førerang framfor nokon;
- gje dette arbeidet førerang