Artikkelside

Nynorskordboka

formane

formana

verb
kløyvd infinitiv: -a
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å formanaå formaneformanarformanerformantehar formantforman!
formanarformanahar formanaforman!formana!formane!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
formant + substantivformant + substantivden/det formante + substantivformante + substantivformanande
formana + substantivformana + substantivden/det formana + substantivformana + substantiv

Opphav

frå lågtysk; av for- (2 og mane

Tyding og bruk

oppmode sterkt og innstendig;
Døme
  • formane ein til å gå varsamt;
  • han formana oss om å vere modige;
  • bli formana om å ikkje klatre i takrennene