Nynorskordboka
forleggjar 2, forleggar 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein forleggar | forleggaren | forleggarar | forleggarane |
| ein forleggjar | forleggjaren | forleggjarar | forleggjarane |
Opphav
av tysk VerlegerTyding og bruk
person som driv forlag;
utgjevar av bøker