Nynorskordboka
fôrknipe, forknipe
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei forknipe | forknipa | forkniper | forknipene |
| ei fôrknipe | fôrknipa | fôrkniper | fôrknipene |
Tyding og bruk
(tid med) skort på fôr (1, 1)
Døme
- fôrknipa om våren