Nynorskordboka
forfølging, forfylging
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei forfølging | forfølginga | forfølgingar | forfølgingane |
| ei forfylging | forfylginga | forfylgingar | forfylgingane |
Tyding og bruk
- det å forfølgje (2);
Døme
- forfølginga av dei kristne
- i jus: gjennomføring av politimeld sak