Nynorskordboka
forfine
forfina
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å forfinaå forfine | forfinar | forfina | har forfina | forfin!forfina!forfine! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| forfina + substantiv | forfina + substantiv | den/det forfina + substantiv | forfina + substantiv | forfinande |
Opphav
frå tysk; av for- (2Tyding og bruk
gjere finare;
Døme
- forfine teknikkane