Artikkelside

Nynorskordboka

flekkje 2, flekke 3

flekkja, flekka

verb

Bøyningstabell for dette verbet
infinitiv	presens	preteritum	presens perfektum	imperativ
å flekkaå flekke	flekker	flakte	har flakt	flekk!
å flekkaå flekke	flekker	flekte	har flekt
å flekkjaå flekkje	flekkjer	flakte	har flakt
å flekkjaå flekkje	flekkjer	flekte	har flekt

Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipp				presens partisipp
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal	presens partisipp
flakt + substantiv	flakt + substantiv	den/det flakte + substantiv	flakte + substantiv	flekkande
flekt + substantiv	flekt + substantiv	den/det flekte + substantiv	flekte + substantiv	flekkande
flakt + substantiv	flakt + substantiv	den/det flakte + substantiv	flakte + substantiv	flekkjande
flekt + substantiv	flekt + substantiv	den/det flekte + substantiv	flekte + substantiv	flekkjande

Opphav

av flak ( og flake (

Tyding og bruk

kløyve eller dele på langs
Døme
- flekkje fisk
rive, skjere eller hogge av i flak;
flå av
Døme
- flekkje av skinnet;
- flekkje bjørkenever;
- vi har flekt det gamle tapetet av veggen
berrleggje eller avdekkje ved å ta av ytre lag
Døme
- flekkje poteter
kaldflire;
gjere narr
fare høgt og lågt;
flogse ikring

Faste uttrykk

flekkje tenner
vise tanngarden for å verke truande
ein ulv som flekkjer tenner