Nynorskordboka
flake 2
flaka
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å flakaå flake | flakar | flaka | har flaka | flak!flaka!flake! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| flaka + substantiv | flaka + substantiv | den/det flaka + substantiv | flaka + substantiv | flakande |
Tyding og bruk
losne og falle av i flak
Døme
- målinga boblar og flakar av
Faste uttrykk
- flake segdanne flak
- lutefisken flaka seg fint