Nynorskordboka
finfin
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| finfin | finfint | finfine | finfine |
Opphav
frå franskTyding og bruk
svært fin, ypparleg
Døme
- finfine forhold
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| finfin | finfint | finfine | finfine |