Nynorskordboka
feste 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit feste | festet | feste | festa |
Opphav
av fastTyding og bruk
- stad eller punkt der ein festar eller får fast noko;fast underlag
Døme
- få feste med handa;
- finne feste for foten;
- skismurning som gjev godt feste;
- det hender at eit og anna feste ryk
- som etterledd i ord som
- ankerfeste
- fotfeste
- rotfeste
- tannfeste
Døme
- finne eit feste i livet
- skaft eller handtak på sverd og liknande
- leige av jord eller tomt;
Døme
- få feste på garden