Nynorskordboka
fanfare
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein fanfare | fanfaren | fanfarar | fanfarane |
Opphav
frå fransk; lydordTyding og bruk
trompet- eller hornsignal, brukt i militærmusikk, som hyllingsteikn og liknande