Nynorskordboka
falanks
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein falanks | falanksen | falangar | falangane |
| falanksar | falanksane | ||
Uttale
falanˊks; falanˊgsOpphav
frå gresk ‘trekubbe, fylking, fingerledd, tåledd’Tyding og bruk
- gresk-makedonsk hærfylking i oldtida
- politisk gruppe;
- ledd eller einskilt bein i finger eller tå