Nynorskordboka
etikette
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein etikette | etiketten | etikettar | etikettane |
Opphav
gjennom fransk; frå lågtysk sticke ‘stikke, stift’Tyding og bruk
sett av (uskrivne) reglar for skikk og bruk, særleg i selskapslivet, politikken, diplomatiet og ved hoffet
Døme
- kongeleg etikette;
- vere rekna som god etikette;
- bryte med etiketten;
- studere etikette og tradisjonar i dei gamle europeiske hoffa