Nynorskordboka
enkjemann, enkemann
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein enkemann | enkemannen | enkemenn | enkemennene |
| ein enkjemann | enkjemannen | enkjemenn | enkjemennene |
Tyding og bruk
mann som ektemaken har døydd frå;
jamfør enkje (1
Døme
- han vart enkjemann i fjor