Nynorskordboka
eksekutor
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein eksekutor | eksekutoren | eksekutorar | eksekutorane |
Uttale
eksekuˊtor, i fleirtal eksekuˊtorar eller eksekutoˊrarOpphav
frå latin; jamfør eksekvereTyding og bruk
- person eller organ som utfører ein eksekusjon (1)
- person som etter testamentet er sett til å skifte eit dødsbu;