Nynorskordboka
einspråkleg, eittspråkleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| einspråkleg | einspråkleg | einspråklege | einspråklege |
| eittspråkleg | eittspråkleg | eittspråklege | eittspråklege |
Tyding og bruk
- som berre kan eitt språk;til skilnad frå fleirspråkleg (1) og tospråkleg (1)
Døme
- ho er einspråkleg
- som har eller gjeld eitt språk
Døme
- einspråklege område;
- einspråklege ordbøker