Nynorskordboka
einsidig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| einsidig | einsidig | einsidige | einsidige |
Tyding og bruk
- som gjeld eller finst på éi side;til skilnad frå dobbelsidig (1) og tosidig (1)
Døme
- einsidig lungebetennelse
- som blir gjord av éin av partane i ei sak
Døme
- einsidig grenseutviding
Døme
- einsidig utdanning;
- einsidig kost
- som berre legg vekt på éi side av ei sak;til skilnad frå allsidig (2), fleirsidig (1) og mangesidig
Døme
- debattanten var altfor einsidig;
- ei einsidig framstilling
- brukt som adverb
- vere einsidig informert