Nynorskordboka
slingrekant
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein slingrekant | slingrekanten | slingrekantar | slingrekantane |
Tyding og bruk
kant kring bord på fartøy som skal hindre at ting fell ned under sjøgang;
jamfør slingre (3)