Nynorskordboka
underrekkje
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei underrekkje | underrekkja | underrekkjer | underrekkjene |
Tyding og bruk
i biologi: gruppe av nærskylde klasser som er grupperte saman under nivået rekkje (1, 2)