Nynorskordboka
analfabet
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein analfabet | analfabeten | analfabetar | analfabetane |
Opphav
frå gresk; av an- (2 og alfabetTyding og bruk
- person som korkje kan lese (1) eller skrive (1)
Døme
- ingen skal gå ut av grunnskulen som analfabet
- person med lite kunnskap om eit emne
Døme
- ein analfabet i rekning;
- vere ein politisk analfabet
Faste uttrykk
- funksjonell analfabetvaksen person som har for låg lese- og skrivedugleik til å kunne gjere seg nytte av han