Nynorskordboka
supinere
supinera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å supineraå supinere | supinerer | supinerte | har supinert | supiner! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| supinert + substantiv | supinert + substantiv | den/det supinerte + substantiv | supinerte + substantiv | supinerande |
Opphav
frå latinTyding og bruk
- vri fot eller hand utover
- lande på utsida av foten når ein spring