Nynorskordboka
ostinat
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| ostinat | ostinat | ostinate | ostinate |
Opphav
frå italiensk ‘hardnakka, vedvarande’Tyding og bruk
i musikk, om motiv: som stadig blir gjenteke
Døme
- dei ostinate bassmotiva gjev musikken eit stilleståande preg