Nynorskordboka
tilhøyring
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei tilhøyring | tilhøyringa | tilhøyringar | tilhøyringane |
Tyding og bruk
det å høyre til eller høyre saman med nokon eller noko;
Døme
- kjenne ei sterk tilhøyring til heimplassen