Artikkelside

Nynorskordboka

duk

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein dukdukendukardukane

Opphav

norrønt dúkr; frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. vove tøy
    Døme
    • dei strekte duk over båtane
  2. tøystykke til dekke, særleg på bord
    Døme
    • leggje duk på bordet;
    • rulle dukar
  3. tørkle til å ha på seg

Faste uttrykk

  • kome til duk og dekt bord
    kome til arbeid eller liknande der alt er gjort ferdig på førehand;
    få alt lagt til rette for seg