Nynorskordboka
manikeisme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein manikeisme | manikeismen | manikeismar | manikeismane |
Tyding og bruk
religion som framstiller tilværet som ein kamp mellom vondt og godt, som sjela kan frigjere seg frå ved askese (1)