Nynorskordboka
kiking 1, kikking
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei kiking | kikinga | kikingar | kikingane |
| ei kikking | kikkinga | kikkingar | kikkingane |
Tyding og bruk
- det å kike (1
Døme
- ein spasertur i byen med kiking i butikkar
- det å sjå (i smug) på andre i seksuell aktivitet eller når dei kler av seg
Døme
- mannen vart pågripen for fleire tilfelle av kiking