Nynorskordboka
erindring
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei erindring | erindringa | erindringar | erindringane |
Tyding og bruk
- del av medvitet som kan kalle fram førestillingar om noko ein har opplevd;
Døme
- det festa seg i erindringa at faren døydde brått
Døme
- dei eldre har mange erfaringar og erindringar
- i fleirtal: memoarar
Døme
- gje ut erindringane sine