Nynorskordboka
bling
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit bling | blinget | bling | blinga |
Opphav
frå engelskTyding og bruk
noko som pyntar opp;
glitter og stas
Døme
- gull, glitter og bling;
- gå i bling på premierar