Nynorskordboka
groove 1
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein groove | grooven | groovar | groovane |
Uttale
gruvTyding og bruk
markant og drivande rytme i musikk, særleg jazz og rock;
intensitet og innleving hos musikarar
Døme
- samspelet mellom musikarane skapte ein intens groove